رایانش مرزی یا Edge Computing از مفاهیم مهم در اینترنت اشیاء می باشد. این رایانش پس از تأثیرگذاری روی صنعت خدمات ابری، بازار دیتاسنتر را نشانه رفته است. رایانش مرزی که با نام رایانش لبه هم شناخته می شود این امکان را ایجاد می‌کند که پردازش اطلاعات نزدیک‌ تر به محل تولید یا جمع‌ آوری داده‌ ها انجام شود. در نتیجه؛ هزینه‌ های اتصال به‌ خاطر از بین رفتن نیاز به اتصال‌ های فوق سریع میان دستگاه و دیتاسنتر سنتی کاهش پیدا می‌کند و می‌توان اتصال‌ های فوق سریع را برای داده‌ هایی استفاد کرد که باید در زمانی حیاتی پردازش شوند.

تاثیر 2

EDGE آماده است تا نسل بعدی فناوری IOT را اجرا کند. در ادامه خلاصه ای از نتیجه ی مصاحبه رسانه‌ ی Techradar با ماسیمو باندینلی در زمینه بررسی تأثیرات فناوری جدید در صنعت خدمات ابری و دیتاسنتر آمده است.

تأثیر رایانش مرزی بر چشم‌ انداز اتصال جهانی

اینترنت اشیاء سریع‌ تر از همیشه به توسعه و نفوذ در دنیای فناوری ادامه می‌ دهد؛ سازمان‌ های بزرگ در سال های آینده فناوری‌ های اینترنت اشیاء را در ساختارهای خود پیاده می‌ کنند و با توجه به گسترش روز افزون استفاده از اینترنت اشیاء باید توجه داشت که حجم داده‌ های تولید شده بر اثر اتصالات جدید نیز روز‌ به‌ روز افزایش می‌ یابد. در سال‌ های پیش‌ رو راهکارهای رایانش مرزی با فرایندهای پردازشی یکپارچه خواهند شد. البته در کنار رایانش مرزی فناوری‌ های جدید دیگر همچون ۵G، بلاک‌ چین، رایانش بدون سرور و رایانش کوانتومی هم قرار می‌ گیرند.

تاثیر 2

رایانش مرزی در پردازش و عملکرد بر روی داده‌ های اینترنت اشیاء، نقشی حیاتی دارد. فناوری مذکور با همین راهکارها به سازمان‌ ها و اشخاص امکان می‌ دهد تا بهترین استفاده را از فناوری اینترنت اشیاء داشته باشند.

همانطور که گفته شد رایانش مرزی این امکان را ایجاد می‌کند که پردازش اطلاعات نزدیک‌ تر به محل تولید یا جمع‌ آوری داده‌ ها انجام شود و سرعت و بازدهی پردازش داده‌ ها نیز بهبود پیدا کند. در نهایت سازمان‌ ها می‌ توانند شبکه‌ های خود را به‌ صورت بهینه‌ تری مقیاس‌‌ دهی کرده و ارزش واقعی راهکارهای اتصالی آینده مانند ۵G را درک کنند.

چشم انداز بازار سنتی دیتاسنتر

در آینده شاهد رشد دیتاسنترهای کوچک‌ تر و سیستم‌‌‌‌ های تحت فرمان و رایانش مرزی خواهیم بود که در کنار دیتاسنترهای کنونی کار می‌ کنند، اما صنعت سنتی دیتاسنتر هیچ‌گاه از بین نمی‌رود. رایانش مرزی شیوه‌ی ذخیره‌سازی و پردازش داده را تغییر می‌دهد، اما دیتاسنترهای سنتی کاربرد خود را در پردازش‌ داده‌ های هسته‌ ای حفظ می‌ کنند. آنها در مرکز شبکه‌ های ارتباطی باقی می‌ مانند و انجام وظایفی همچون پردازش داده‌ های طولانی‌ مدت را ادامه می‌ دهند.

زیر ساخت صنعت دیتاسنتر با افزایش کاربردهای رایانش مرزی به‌ سمت غیر متمرکزتر شدن پیش می‌ رود. دیتاسنترهای کوچک به زیر ساخت‌ های ارتباطی همچون برج‌‌های مخابراتی متصل خواهند شد. با توجه به تغییرات فوق، قدرت پردازشی و ذخیره‌ سازی بیشتری برای مدیریت کاربردهای متنوع مرزی نیاز خواهد بود. به‌ همین‌ دلیل نصب تجهیزات جدید با استفاده از زیر ساخت‌ های موجود، منطقی‌ تر به‌ نظر می‌رسد.